Pieperschel
De wereld staat even stokstijf stil. We moeten allemaal thuis en binnen blijven om het corona-virus ook tot staan te brengen en om zo de drukte op de Intensive Car-units van de ziekenhuizen te ontlasten. Maar nu kan er wel veel thuiswerk verzet worden. Voor de baas natuurlijk maar ook voor de eigen tuin. En die is dan ook in “no time” op orde en klaar voor de lente. In de avonduren languit in de bank naar het laatste corona-nieuws kijken. Ver vooruit kijken is nu even niet aan de orde. De gedachten dwalen dan noodgedwongen al gauw af naar die goeie ouwe tijd, lang geleden!
TV
Toen er nog maar twee Nederlandse televisiezenders waren en twee Duitse zenders. In zwart-wit: Mies Bouwman, Wim Kan en wat al niet meer. Dat waren toch mooie televisiejaren uit je jeugd. Johan en de Alverman voor Sport in Beeld op de zondagavond of de Belgische serie Kapitein Zeppos, met zijn auto die ook over water kon rijden. De Verrekijker op woensdagmiddag, Ivanhoe, Floris, Bonanza, High Shapparral met Manolito de Mexicaan, Pipo, Dikke Deur en Klukkluk, Jan Pelleboer. De Bundesliga op Duitsland 1 en Das Actuelle Sportstudio op Duitsland 2. Het dorp Haps voor de allereerste keer op de landelijke televisie, bij Van Gewest Tot Gewest op woensdagavond: een reportage over de archeologische opgravingen op het Kamps Veld.
Zomer
Nostalgische gedachten ook over de warme zomers van weleer. Moeders die in geruite schort in de keuken voor het raam de piepers jaste, drie keer doormidden sneed en in de ijzeren emmer met water liet plonzen. De pieperschel werd zeer verwelkomd door de rood-witte kalfjes in de wei. In de zomer werd het hooi op hopen gezet om makkelijker geperst te kunnen worden. De grote verbazing toen een houwmouw hele hooimijten door de lucht liet vliegen! Tijdens onweer kon de bliksem nog keihard inslaan op één van de vele elektriciteitspalen.
Voordat de koffie kon worden gezet moesten eerst de bonen worden gemalen in de Douwe Egberts koffiemolen aan de wand in de achterbouw, een half schepje Buisman erbij, heet water erop en klaar was je bakkie troost. Zorgen dat je niet het laatste bakkie uit de kan kreeg want dan had je de drap mee. Fietsen langs het spoor naar de Polder of via de koeienpaadjes vanaf het Kijkuitspad naar achter de vuilnisbelt bij de Kiekuut en bij de Putselaar naar Tien en Trui van Bertus. Wekelijkse boodschappen halen en zondags morgens een neutje in het café bij Coos van Ant (later De Puttershoek). Jo Hermens was er voor je schoenen en schoenzolen.
Sport
Voetballen op de Loswal achter het witte spoorstation. En natuurlijk op de Schans. De beukenheg die veld 1 van 2 scheidde had op enkele cruciale plaatsen een doorgang waardoor je niet helemaal om hoefde te lopen. De 2 kleedkamers met de ronde bak met 10 kraantjes met koud water, zomer en winter! Voetballen in een bomvolle Schans tegen JvC (bestaan die nog?). Pastoor Hermens die pas de tweede helft kwam kijken want dan was er geen entree meer…!
Het dennenbos aan de Stationsstraat voor het verstoppertje spelen en de eerste verboden sigaret. Rolschaatsen op de rolschaatsbaan aan de Beatrixlaan. Tennissen op de twee gravelvelden aan de Zoetsmeer totdat het zo donker was dat je geen bal meer kon zien want verlichting was er natuurlijk nog niet. In de winter werd de tennisclub een tafeltennisclub met twee tafels in het Gemeenschapshuis aan de Irenestraat, naast de praktijk van dokter Bakker.
Schaatsen op de Polder: ijshockey met gebogen takken als hockeystick en een tennisbal als puk.
Horeca
Piet Friet met zijn frietwagen voor de jongensschool, De Mulder was er uiteraard ook al, Jo en Nel in de Nellekes Bar, van Hooij en Jachtlust. Zaterdagavond Instuif in de Kuip en de Kermis als absoluut hoogtepunt van het jaar in september.
Was het maar weer september…! Zitten we dan weer in de autoscooter, in de rups, in de schommels? Kunnen we dan weer een oliebol snacken of een palinkje voor mee naar huis?
De tijd zal het leren….!
